Niewielu pacjentów zdaje sobie sprawę, że wraz z pierwszym wykwitem na skórze kończy się w ich życiu pewien etap. Pojawienie się egzemy jest początkiem nigdy nie kończących się wizyt w gabinetach lekarskich, rozlicznych badań, testów, odpowiedzi na te same pytania i bezradnego rozkładania rąk.
Egzema pojawia się nagle
Stan zapalny skóry pojawia się bez żadnego ostrzeżenia. Na początku występują jedynie niewinne zaczerwienienia i suchość skóry, którym niekiedy towarzyszy obrzęk. Z biegiem czasu zaczerwienione obszary zamieniają się w pęcherze, które pękają i sączy się z nich płyn surowiczy, co w efekcie prowadzi do stanów zapalnych i nadżerek. Pojawiają się strupy, skóra pęka i zaczyna się łuszczyć. Choremu doskwiera silny świąd. Drapanie chorych miejsc prowadzi do zakażeń wtórnych. Zdarza się, że egzema przechodzi w postać przewlekłą i na skórze zaczynają pojawiać się liszaje. Wyleczona nie pozostawia żadnych śladów, jednak jej leczenie wcale nie jest proste.
Od alergologa do dermatologa
Leczenie zmienionych partii skórnych nie spowoduje trwałych efektów, jednak może znacznie zmniejszyć swędzenie, co jest dla pacjenta bardzo ważne. Choroba najczęściej trwa wiele lat. Okresy nasilenia zmian skórnych są przeplatane miesiącami spokoju. Niestety egzema jest ściśle związana ze stanem emocjonalnym pacjenta. Schorzenie ma alergiczną genezę. Wizyta w gabinecie lekarskim zaczyna się od testów mających wykryć alergen będący jej przyczyną. Pacjent wydaje kilkaset złotych na kilka różnych serii testów i często niczego się nie dowiaduje. Zrozpaczony szuka porady u innego specjalisty, który rozpoczyna od zrobienia takich samych testów za podobne pieniądze i najczęściej z takim samym wynikiem. Bezradność lekarzy, którzy przy okazji drogo kosztują, brak jednoznacznej diagnozy, przeszkadzające w normalnym funkcjonowaniu swędzenie powodują, że trudno o spokój niezbędny do wyleczenia.
Błędne koło
Psychosomatyczne podłoże egzemy sprawia, że lekarze poza rozmaitymi emolientami chroniącymi osłabioną skórę i wpływającymi na złagodzenie świądu ordynują również leki uspokajające. Niekiedy są bardzo silne, bowiem stres towarzyszący schorzeniu jest olbrzymi.
Swędzenie wywołane egzemą prowokuje do drapania, które często jest powodem zakażeń zaostrzających stan zapalny i wpływających na zwiększenie świądu. Rozdrażnienie spowodowane świądem wpływa na zaostrzenie się stanu chorobowego. Dzięki takiemu błędnemu kołu skutki i objawy schorzenia stają się jego przyczynami, zarówno w wymiarze psychicznym jak również fizycznym. Niestety jedyną szansą na zaleczenie egzemy lub przynajmniej złagodzenie jej objawów jest przerwanie tego błędnego koła lekarskiej niemożności, stresu i samozakażeń.